Co jest we mnie?
Jakaś przestrzeń czy otchłań?
Jakaś cisza czy dźwięk?
Radość czy smutek?
Co?
Jakiś ruch czy stagnacja?
Sytość czy głód?
Wiesz?
Co się kręci i wije w mojej głowie, sercu i duszy ?
Co mnie wypełnia a czego tam nie ma wcale?
Co porusza się i zadrży gdy pojawia się strach?
A co szczęściem emanuje w przezroczystość?
Możesz również polubić
W jednym oknie zastygły krajobraz rozjaśniony szronem W drugim wesołe promyki liczą igły na gałązkach świerku..
Świt rodzi się każdego poranka,niezmiennie od tysięcy lat
Myślimy że jesteśmy najważniejsi, że nasze JA jest pępkiem świata
Taka wiosna… bez radości, ciepła Taka zima niby była a niby jest Taki czas przeczekania, pomiędzy, w drodze Nie ma z czego w nim ognia rozpalić..