Zawieszona pomiędzy bólem i krzykiem trwam
Widzę, słyszę i chodzę ale nie ma mnie w środku
Dotykam choć nie czuję, mówię nie mając nic do powiedzenia
Mechanicznie analizuję otaczający mnie świat
Wypełniona drętwą pustką czekam co mnie obudzi
Ale czuję siłę życia.
Wiem że ona powróci.
Możesz również polubić
Z otwartym sercem i kawą w filiżance – czekam Z pustymi ramionami i łzami na policzkach..
Schowana za ścianą oszronionych sosen, które mi służą za cień Spoglądam w chmury po błękicie gonione promieniami słońca
To co dziś zagościło we mnie to spełnienie Wyciszam emocje, obserwuję, jestem obecna Nie ma we mnie szaleństwa, nie ma histerii..
Nie to jest świętem dla mnie co widzę wokoło Nie tego potrzeba mojej zamglonej duszy..